Notities van Şeydâ: Onzichtbaar werk

Je werk zichtbaar maken is een belangrijk onderdeel van hoe we ons tegenwoordig professioneel profileren. Een snelle blik op LinkedIn vertelt je wie een nieuwe baan of promotie heeft gekregen, welke organisaties prijzen hebben gewonnen, en wie publiceert of presenteert en waar. Soms kan het aanvoelen alsof de enige manier om aan te geven dat werk gedaan wordt, het produceren van een deelbaar resultaat is, en liefst een indrukwekkend resultaat.

Er is echter een addertje onder het gras als je je inzet voor diversiteit. Diversiteitswerk is niet om te delen, het is om te ervaren.

Wat bedoel ik daarmee? Het moeilijke deel van diversiteitswerk is vaak intern werk, of het nu intern is van een individu of van een organisatie. Het ligt onder de oppervlakte en is onzichtbaar, terwijl het de grond waarop al het andere werk wordt gedaan fundamenteel verandert.

Persoonlijk diversiteitswerk is hard werk dat het potentieel heeft om de manier waarop je elke interactie, elk beeld, elke tekst, elke situatie

waarin je je bevindt ziet, permanent te veranderen. Er is geen weg terug vanuit een diep besef van de urgentie van diversiteitswerk en de aanvaarding van het werk dat van ieder individu wordt verlangd om een werkelijk verschil te maken. De resultaten zijn een gegeven zodra het cruciale interne werk gedaan is. Dus, als je resultaten laat zien, laat je dan je werk zien? Het werk gebeurde lang voordat er resultaten waren om te delen.

Organisaties moeten intern ook nog enorm veel werk verzetten voordat ze verschuivingen kunnen markeren in hun zichtbare, duurzame diversiteit. Dat omvat het verkrijgen van erkenning van de urgentie van diversiteitswerk op alle niveaus van de organisatie, het creëren en handhaven van nieuw beleid met betrekking tot werving, opleiding en werkgelegenheid, en niet te vergeten het aanpassen van alle externe communicatie om kernwaarden weer te geven die mogelijk zijn verschoven. Nogmaals, tegen de tijd dat er een resultaat is om te delen, is er al enorm veel werk verzet.

Dat werk zal zelden in het openbaar worden herkend en kan niet altijd worden erkend. Men zou kunnen stellen dat het delen van het werk het werk verwatert omdat het een te snelle weg is naar een publiek schouderklopje. Tegelijkertijd is zichtbaarheid en representatie belangrijk. Als je je proces deelt, kun je echter ook de verkeerde indruk krijgen dat je klaar bent. Een van de sleutels tot diversiteitswerk is dat het heel persoonlijk is. Verschuivingen in waarden zijn dat altijd.

Tegen de tijd dat de publieke erkenning komt, de prijzen, de pers, de aandacht, is het moeilijkste werk al gedaan. Laten we Theaterfestival Boulevard als voorbeeld nemen. Het is een theaterfestival in Den Bosch dat jaren geleden besloot om hun evenement meer inclusief te maken. Ze huurden een inclusietrainer in (ik). Ze introduceerden stille dagen voor bezoekers die behoefte hebben aan een omgeving met minder zintuiglijke prikkels. Ze planden looproutes voor bezoekers met een visuele beperking en zorgden voor gebarentolken voor dove

bezoekers. Tegen de tijd dat ze Toegankelijkheidsprijs wonnen voor hun inclusief evenement, was het jarenlange harde werk binnen de organisatie gedaan.

De kern van diversiteitswerk wordt niet goed weergegeven door de grote overwinning. In plaats daarvan is het de overtuiging dat de basis waarop we onze relaties en evenementen en organisaties bouwen, moet veranderen. Deze fundamentele veranderingen worden versterkt door subtiele en doordringende verschuivingen die verandering zichtbaar maken. Duurzame, zichtbare resultaten komen daarna, nooit eerder.

Dus, blijf je goede werk doen. Vier en deel uw successen. Misschien gaat wel de krachtigste impact die uw overwinning zal hebben viraal, waardoor anderen besmet raken met het idee dat ook zij zich moeten richten op diversiteitswerk.

Richt je in de tussentijd op jezelf en de mensen met wie je werkt en die je beïnvloedt. Jouw werk is de moeite waard en van vitaal belang, of het nu publiekelijk te delen is of niet.

Foto credits_ @ally_photo